As an educator, I see the studio as a space for personal development, experimentation, and dialogue. My approach is interdisciplinary and grounded in my own artistic practice in which research, play, and critical reflection are central. I believe in education that not only transmits knowledge but also creates space for individuality, doubt, and discovery. In my teaching, I invite students to question their surroundings, take their position as makers and thinkers seriously, and explore alternative forms of meaningful making. I enjoy working project-based, often in relation to contemporary artists and social issues, where the boundaries between art and research are explored. My practice is deeply engaged: I use art education as a means to open up social space—especially for those who are rarely addressed as makers. For me, education is not a conclusion, but a process of collective exploration and ongoing transformation.

Als educator zie ik het atelier als een ruimte voor persoonlijke ontwikkeling, experiment en dialoog. Mijn aanpak is interdisciplinair en geworteld in mijn eigen kunstpraktijk, waarin onderzoek, spel en kritische reflectie centraal staan. Ik geloof in onderwijs dat niet alleen kennis overdraagt, maar ook ruimte maakt voor eigenheid, twijfel en ontdekking. In mijn lessen nodig ik studenten uit om hun omgeving te bevragen, hun positie als maker serieus te nemen en alternatieve vormen van betekenisgeving te verkennen. Ik werk graag projectmatig, vaak in relatie tot hedendaagse kunstenaars en maatschappelijke vragen, waarbij de grens tussen kunst, onderzoek wordt opgezocht. Mijn praktijk is sterk geëngageerd: ik zet kunsteducatie in als middel om sociale ruimte te openen—vooral voor groepen die zelden als makers worden aangesproken. Onderwijs is voor mij geen eindpunt, maar een proces van collectieve verkenning en voortdurende transformatie.